Vertrek, vlucht, aankomst + 1 & 2 dag

Om half 6 ging mijn wekker; vandaag is het dan zo ver, ik vertrek naar Nepal. Gelukkig had ik gisteren al alles ingepakt en hoefde ik nu alleen nog wat kleine dingetjes er aan toe te voegen. Ik had niet zo'n honger dus heb dan maar wat broodjes gesmeerd voor onderweg. Afscheid genomen van Trixie, die ik wel ga missen. Iets voor half 7 reden wij (mama, papa en ik) naar Den Bosch Station want ik ga per trein naar Schiphol. Daar had ik afscheid genomen van papa want die moest natuurlijk gewoon gaan werken. Wel raar om te zeggen; tot over 19 weken. Jaaaa, 19 weken want papa en mama komen mij opzoeken in Nepal :):) echt super leuk!! Om 7:08 pakten mama en ik de trein richting Schiphol dit was ongeveer 1 uurtje, dus prima te doen en best wel relaxed. Eenmaal daar aangekomen ging ik mijn groot bagage inchecken, dit ging vlekkeloos en hoefde niets over te pakken, gelukkig (hutkoffer 22.9 kg. en m'n backpack 16 kg.). Daarna met mama nog wat gegeten en toen moest ik ook afscheid gaan nemen van mama. Het wordt dan nu echt werkelijkheid - Nepal here I come! De gate was helemaal in een uithoek, dus kon al snel boarden. De vlucht van Amsterdam naar Muscat was prima, lekker film gekeken, gegeten & veel geslapen. Naar mate de tijd verstreek en ik nog eens goed keek op de kaart (op m'n tv'tje) zag ik dat we helemaal niet vlogen naar Muscat, dus was even bang dat ik misschien in het verkeerde vliegtuig zat. Gelukkig was dit niet het geval, we hadden gewoon een korte tussenstop in Damman, waar mensen uit konden stappen en nieuwe erin. Het vliegtuig zat totaal niet vol dus kon lekker languit gaan liggen en slapen + film kijken. In Muscat had ik een tussenstop van ong. 5,5 uur, daar heb ik me wel kunnen vermaken want er was Wi-Fi en had wat leesvoer. En dan eindelijk naar mijn eindbestemming Kathmandu. Gelukkig zat ik bij het raam want eenmaal boven Nepal had ik een prachtig uitzicht over de bergtoppen van de Himalaya, wauw! De landing, immigratiedienst, koffers ophalen, geld wisselen naar Nepalese roepies ging allemaal prima. Mamata (van mijn accomodatie) had mij opgehaald en samen gingen we in de taxi naar mijn verblijf. Het ziet er precies uit zoals op de foto's en het is allemaal heel schoon en netjes! Er woont hier ook een ander meisje Yuwen uit China, zij woont hier al 1 jaar en blijft zeker nog tot december. Zij is een trainee bij UNESCO in Kathmandu. Super aardig meisje en leuk om mee te praten. Mamata vroeg aan ons of we misschien zin hadden om mee een trekking/hike te gaan doen met haar partner en haar zelf natuurlijk. Nou daar zeg ik geen nee tegen ondanks ik pas net geland ben in Nepal. Ongeveer uurtje later gingen we dan; niet met een auto maar met een scooter en motor. Wow wat'n een chaos op de weg alles haalt elkaar in links, rechts, over de andere weg helft, gas geven maar ook weer heel hard remmen en oohjaa ze rijden hier aan de andere kant van de weg (links) - zeker een ervaring rijker. Ik vond dat het nogal druk was op de weg, maar volgens Mamata was dit juist heel rustig want op zaterdag is iedereen vrij dus ben heel benieuwd hoe het is als iedereen naar zijn/haar werk moet. Het is wel echt nodig om een mondkapje en een zonnebril op te zetten vanwege de uitlaatgassen maar vooral voor het stof dat opwaait. Ik vond het echt heel leuk achterop de motor, maar kreeg soms ook echt Spaans benauwd. Om een uur of 13 begonnen we met onze tocht naar de top van een berg Phulchowki die 2700 meter hoog is. In het begin ging het prima en konden we offsite-roads nemen wat super avontuurlijk was. Maar hoe hoger we kwamen hoe gevaarlijker dat werd dus besloten we de normale weg te nemen, maar dat was wel een stuk om. Het lopen werd steeds zwaarder want door de hoogte is er minder zuurstof. Ook al liep ik echt sloom, het voelde alsof je continue aan het rennen was en je hart ging super snel te keer. Na 2 uur en 15 minuten (8 km) hadden we de top bereikt en een mooi uitzicht over Kathmandu Valley. Daar hadden we wat geluncht en genoten van het uitzicht. De weg terug ging een stuk sneller want het is alleen maar naar beneden, maar dan voel je je knieën wel echt super goed. Onderweg hadden we 1 tussenstop om lokale verse thee te drinken, dat goed smaakte. Terug achterop de motor was wel chill want m'n benen konden echt niet meer. Eenmaal terug in het huis gingen Yuwen en ik samen wat avondeten in Labin Mall, heerlijke Momo (dumplings in de soep). Daarna had ze me de supermarkt laten zien en had ik flessen water gekocht en ontbijt. Terug op m'n kamer moest ik alles nog uitpakken want het was een grote puinhoop. Hierna gedouched maar had na 8 min alleen nog maar koud water dus snel maar mijn haar uitgespoeld. En ze kennen hier geen verwarming dus het is best wel koud, zeker 's avonds en warm water wordt elektrisch verhit. Uiteindelijk toch maar lekker gaan slapen want was echt mega moe. Oohjaa het bed is hier super hard het voelt alsof je op de grond ligt. 
Vanochtend werd ik wakker na een goede nacht maar met mega veel spierpijn. Vandaag heb ik de buurt een beetje verkend en opzoek gegaan naar een grotere supermarkt waar ze wel brood en yoghurt verkopen. Ik had ook nog wat mondkapjes gehaald want dat is echt nodig. Heb ook nog heerlijk op het dakterras gezeten lekker in het zonnetje en ik kon nu vanaf het terras de bergen zien, wauw super gaaf. Oohja ik woon naast een monastry met stulpa's en die volgens mij iedere dag om half 7 al beginnen met bidden. Ook heb ik vast gekeken hoe ik morgen het beste naar NSET office kan gaan, wat dan toch wel per taxi zal zijn. Dus vandaag wilde ik er al naar toe, alleen had dat niet zo heel veel zin aangezien het kantoor niet open was en het vrij prijzig was. Ik heb wel aan de taxi chauffeurs gevraagd hoelang ik er over zou doen om daar te komen. Volgens hen was dat 20 minuten max dus ga ik daar maar vanuit en anders kom ik er morgen wel achter. Ik kan morgen vragen op kantoor of hun misschien weten hoe ik bijv. met public transport naar kantoor kan komen of misschien woont iemand wel heel dichtbij waarmee ik kan meerijden. Verder heb ik ook een Nepalese simkaart gekocht want dat is toch wel makkelijk voor hier. In de namiddag had ik afgesproken met een Nepalees meisje Bineeta, die had ik leren kennen in China waar ik afgelopen jaar ben geweest. Zij had mij een beetje rond geleid, winkeltjes/warehouse laten zien en het een en ander verteld. Super aardig! Ik ga vandaag vroeg slapen want moet natuurlijk wel fit zijn voor morgen. Ik kijk er naar uit, maar vind het zeker spannend!

Okay, dit is echt mega lang verhaal sorry, hopelijk de volgende keer iets korter.

Liefs Nady

Ps. foto's zijn onderweg