Week 14 - nieuwe ervaringen

Het is weer eventjes geleden dat ik een nieuw verhaal heb geplaatst. Ik wil jullie vast heel erg bedanken voor alle donaties die jullie hebben overgemaakt en er is al een mooi bedrag bij elkaar gedoneerd! In de tussentijd heb ik weer veel nieuwe dingen mee gemaakt!

Zaterdag 18 mei
Vandaag mocht ik een Basic Emergency Medical Response (BEMR) training bijwonen. Deze training werd gegeven door NSET in coöperatie met een andere organisatie. Als eerste instantie zou ik alleen observeren, maar doordat sommige participanten niet kwamen opdagen kreeg ik de kans om deel te nemen. BEMR is “to develop maximum number of basic emergency medical first responders who can prevent worsening the victim’s condition before reaching to hospital – immediate response”. De ochtend was vooral theorie over waarom BEMR enzo en later kregen we uitleg over CPR (reanimatie), Choking & FBAO (foreign body airway obstruction), de verschillende brandwonden en hoe je die het beste kunt behandelen, hetzelfde met interne & externe bloedingen hoe te controleren, wat een shock is en hoe je omgaat met een shock patiënt, dus allemaal heel interessant ook al was het soms moeilijk te volgen want het was in het Nepalees, maar gelukkig de powerpoints in Engels. In de middag hadden we wat praktijk oefeningen zoals bandaging & splinting dus als iemand gewond is hoe je verband aan brengt en als iemand een fractuur heeft hoe te stabiliseren. En we gingen FBAO & CPR oefenen op dummies. Wow best wel zwaar zeg dat reanimeren! In ieder geval weet ik nu een beetje wat te doen als ik in dat soort situaties terecht kom. Later op de middag kregen we onze certificaten dat we deel hebben genomen aan BEMR-Training.

Zondag 19 Mei
Vandaag stond in het teken van inkopen doen voor mijn trekking – Mardi Himal. Ik had de bagagelijst doorgestuurd gekregen dus heb ik van alles gehaald wat ik nog niet had in Thamel. Om de meter vindt je wel een winkel met trekking equipment. Een Nepalese vriend ging met mij mee want hij wist de beste spullen met kwaliteit voor een goede prijs, dus dat was wel erg fijn! Als goed is heb ik alles want kon een slaapzak van Maud & Sanju lenen en trekkingsstokken moest ik nog even over nadenken. Uiteindelijk heb ik ze toch gekocht, en maar goed ook! Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook echt wel toe was aan een weekje er tussen uit dus nog 3 dagen stage en dan lekker een week vrij met mooi avonturen in het vooruitzicht!

Donderdag 23 mei
Vandaag had ik vrij van werk want ik moest m’n visum gaan verlengen met 60 dagen. De immigratie office ging volgens de site om half 11 open, maar ik was er natuurlijk al eerder. Mijn collega’s en andere mensen die ik hier heb ontmoet zeiden dat het erg lang kan duren de procedure en dat ik beter een online formulier kon invullen en zo vroeg mogelijk gaan. Dus zodoende was ik er al om 10 uur en ik was niet de enigste die dit plan had, maar goed ik had ook een lootje met cijfer gepakt en toen maar wachten tot mijn nummer werd omgeroepen. Op een gegeven moment werden er verschillende nummers omgeroepen maar niemand kwam opdagen dus dacht ik laat ik het eens proberen ook al was ik nog niet aan de beurt. En jaa hoor dit was geen probleem dus stond uiteindelijk om 10:45 ongeveer weer buiten.  Op de terug weg eventjes langs de bank want er was iets mis gegaan en onderweg naar huis had ik de laatste boodschappen gedaan voor de trekking. En ’s middags ben ik gaan inpakken, pfff….. het was best lastig want m’n backpack gaat ook mee tijdens de trekking dus kan hem ook niet te vol inpakken, maar gelukkig vertelde Sanju dat we anders ook nog wat spullen konden achter laten in het hotel. Toen eenmaal mijn tas was gepakt, was het alweer bijna tijd om te vertrekken naar Maud & Sanju’s huis. Ik ging daar al heen omdat we de volgende ochtend om 7 uur de bus moesten hebben naar Pokhara en van hun huis was het maar 10 minuutjes lopen en vond dat ook wel zo gezellig. Dus ’s avonds gezellig met hun gegeten en gekletst.

Vrijdag 24 mei
Het is dan zover, eindelijk begint m’n trekking vakantie! Ik was al wat vroeg wakker want had er enorm veel zin in. Om kwart voor 7 liepen Sanju en ik aan richten de bus stop en daar stond Gaby ook al te wachten. Niet veel later kwam de bus al en was het 8 uur reizen naar Pokhara – natuurlijk met stops. In Pokhara beginnen namelijk bijna alle trekkingen richting de Annapurna Himalaya range. Eenmaal aangekomen bij ons hotel had Sanju ons nog het een en ander uitgelegd en had nog meegekeken naar onze bagage wat wel en niet mee te nemen op de trekking. Dus dat was wel erg fijn want je wil natuurlijk niet te veel meenemen en je tas niet te zwaar maken. ‘S avonds vooral wat gechilled rondom Fewa Lake en wat gegeten en vroeg gaan slapen want om 6:00 ging de wekker om dan eindelijk te beginnen met de Mardi Himal Trekking!!

Zaterdag 25 mei
De wekker ging en had er echt zin in! M’n tas was nog steeds zwaar dus besloot ik om m’n slaapzak toch niet mee te nemen en zo ook nog wat andere dingen. Lekker ontbijtje op en om 7 uur pakten we de taxi naar ons startpunt. Het was 45 min. rijden want we begonnen al ergens hoog in de bergen, ik voelde me goed en na nog geen 10 minuten lopen begonnen het al vrij steil omhoog te gaan. Het leuke aan deze trekking is dat de route niet altijd even goed zichtbaar is en dat de paden soms erg avontuurlijk kunnen zijn en dat je dus daarom zeker een trekking guide moet hebben. Onze eerste pauze was bij Australian camp en vanaf hier hadden we al prachtig uitzicht op de Annapurna bergen en fishtale, Wauw super mooi! Ongeveer om de 2-3 uur kwamen we wel een leuk thee huis tegen waar we even pauze namen en 1 lange stop om te lunchen. Onderweg kwamen we nog een groep Indiërs tegen die toen heel enthousiast zeiden tot High camp! Het was afwisselend landschap met de mooiste uitzichten die je maar kunt bedenken. Na mate we hoger en hoger kwamen merkten we aan onze ademhaling dat we inderdaad al dat we op een behoorlijke hoogte waren. Dus moesten we vaak korte pauzes nemen om op adem te komen. Ik moet eerlijk zeggen dat zolang je ademhaling controleert met goed in en uit ademen hoef je geen pauzes te nemen, maar omdat Gaby daar erg veel moeite mee had duurde het laatste stuk erg lang. Op een gegeven moment kwamen we porters tegen (mensen die je kunt laten inhuren om je bagage te dragen) en die lopen snel met minstens 2x zoveel bagage als ons en op van die gympies en soms zelfs op badslippers, Gaby dacht okay laten we hun tempo aan houden. Ik vond dat helemaal prima want was dat slome lopen wel een beetje zat dus liepen we lekker door, maar nog geen 15 minuten later stopte ze waarschijnlijk had ze het erg onderschat want ze moest helemaal bijkomen. Gelukkig waren we er al bijna en geen gevaarlijke paden dus stelde Sanju voor dat ik maar vast vooruit liep en dat ik kon wachten bij onze eindbestemming Forest camp. Dat was wel echt heel fijn want ondertussen begonnen m’n voeten erg zeer te doen, maar ik wist dat ik er bijna was en ik focuste in m’n hoofd op het marcheren links rechts, links rechts etc. en no pain is no game zolang je dit in je hoofd denkt voel je de pijn niet meer en loop je soort van hersenloos het laatste stuk en voor je het weet ben je er al. Ik was net op tijd binnen en toen begon het kei hard te regenen. Na 15 min kwamen ook Sanju en Gaby aan maar die waren wel nat geregend, maar goed in het theehuis hadden ze lekker de houtkachel aangestoken en kon je je kleding laten drogen. Het eerste wat ik deed was m’n schoenen uitdoen en kijken wat de schade was. Op allebei m’n grote tenen waren blaren ontstaan maar gelukkig wel al kapot dus viel mee gelukkig. De porters waren er natuurlijk allang en moesten wel lachen toen ze mijn blaren zagen, niets gewend haha. Gaby ging douchen en ik wat chille in het thee huis. Ik had daar totaal geen behoefte aan want door de regen was het flink afgekoeld dus had ik van die baby doekjes en wat zeep en wegwerpwashandje mezelf maar gewassen. Oohjaa het is ook zo dat je voor alles betaald, wil je telefoon/camera opladen kost geld, wil je wifi kost geld, wil je warm water voor de douche kost geld, wil je drinkwater kost geld etc. etc. maar ik vond het opzich wel prima eventjes afgesloten zijn van de online wereld. Ik merkte wel dat gaby dat een stuk moeilijker vond en half in paniek raakte toen ze geen bereik meer had. Misschien heb ik dat toch wel met scouting geleerd – primitief en simpel leven. De Indiërs kwamen echt pas om 19 uur aan en helemaal doorweekt van de regen. Zij hadden zich totaal niet voorbereid, hadden geen regenjas, veel te zware backpacks en geen gids. Het eerste wat ze vroegen toen ze aan kwamen was hoe komen we weer naar Pokhara, terwijl dat ze vanmiddag nog zo enthousiast zeiden tot Mardi High camp – haha. Het avond eten was zeer lekker – spaghetti jumjum. En heb ginger thee leren drinken schijnt goed te zijn voor je longen op zo’n hoogte en het is gewoon gezond. Dus vandaag hebben we 8,5 uur gelopen en dat was ook wel echt goed te voelen, maar goed ik had tijger balsem mee genomen voor m’n spieren dus flink ingesmeerd dus hopen dat de spierpijn meevalt. We lagen rond half 9 al in ons bed, want de volgende ochtend gaat de wekker al weer vroeg 5:15. Dit had te maken dat de weer mensen voorspelde dat na 14 uur het ging regenen en dan wil je toch wel het liefst binnen zijn en niet zo eindigen als de Indiërs.

Zondag 26 Mei
De wekker ging al vroeg en het eerste wat ik checkte was m’n spierpijn, maar het viel gelukkig reuze mee. Voor de zekerheid had ik op beide grote tenen blarenpleisters opgedaan een oohjaa ik doe iedere ochtend talkpoeder op m’n voeten om nog meer blaren te voorkomen. Lekker Tibetaans ontbijt op en dag 2 van de trekking ging van start whoehoee…. Het begon meteen stijl omhoog en zeker na het eten is dat erg zwaar voor je lichaam, maar het ging toch best wel snel. Onderweg kwamen we nog yaks tegen soort van koe/buffalo. De eerste helft ging best wel snel en al binnen een paar uur kwamen we aan bij low camp daar wat uitgerust en toen liepen we verder naar high camp met onderweg verschillende theehuizen/viewpoints waar we geluncht hadden en gewoon voor een korte pauze. Naar mate we hoger kwamen begon het ook een stuk kouder te worden dus was het tijd voor een jas en handschoenen haha. Het landschap veranderde ook van bos/jungle naar meer open vlakte en meer stenen en wild gras enzo. Het was soms een hele uitdaging want sommige paden dacht je van uuhmm is dit wel een veilig pad enzo, maar jaa je had geen andere keuze. Rond 14:15 kwamen we aan bij high camp. Helaas geen besneeuwde bergen te zien want er hing nogal veel mist dus hopen dat het regent want dan klaart de lucht op. Eenmaal daar voelde we meteen dat de temperatuur echt onder de 5 graden was dus best wel koud en doordat we vroeg waren opgestaan en heel de dag hadden gelopen waren we best wel moe. Dus besloten we om ff een uurtje te slapen in ons bed, maar Brrrr…..wat koud het dekbed voelde echt aan alsof het nat was, maar dat was gewoon van de kou. Daarna lekker wat gerelaxed in het theehuis want daar staan ook bedden voor de porters en trekking guides. Dit theehuis was wel echt heel leuk want er waren nog meer trekkers dus heb weer wat nieuwe mensen ontmoet. Rond een uur of 17 trok de lucht wat op en zagen we de besneeuwde bergen voor het eerst – Wauw. ’s Avonds lekker fried noodles gegeten en bij de houtkachel gezeten. Ik had hier ook maar m’n kuiten ingesmeerd met tijgerbalm want in de kamer was het echt mega koud en hier lekker warm, maar dat betekende ook dat de hele ruimte naar tijgerbalm rook, whoepss…. In ieder geval je neus gaat er van open haha. We lagen er rond 8:15 in en iedere keer verbaasde me dat ik meteen kon slapen dus ik was meer moe dan ik dacht.

Maandag 27 mei
Yess eindelijk naar Mardi base camp (4500 m.) hike. De wekker ging om 4:45 want om half 6 wilde we gaan lopen want in de ochtend heb je de beste views. Op een of andere manier begon ik me wel steeds meer te irriteren aan Gaby want we moesten altijd op haar wachten of het nu was in de ochtend of tijdens de trekking – gewoon weg altijd! Ik was denk ik zo excited om te gaan dat ik alles snel wilde doen. Gelukkig hoefden we nu niet onze backpacks mee te nemen dus dat liep lekker licht. Sanju had zijn tas wel bij voor EHBO, water & packed lunch en zonnebrand enzo. Daar gingen we dan, ik voelde me echt goed dus de hike ging me makkelijk af alleen op een gegeven moment moesten we om de 5 minuten op Gaby wachten OMG……! Gelukkig mocht ik vooruit lopen op mijn eigen tempo en dat ik ergens op hun wachtte, dus dat vond ik wel heel chill, maar het liefst had ik natuurlijk in een keer doorgelopen, maar jaa….. niets aan te doen. Ik koos natuurlijk wel plekken uit waar je een mooi uitzicht had.  In ieder geval heb ik wel erg genoten van het landschap en de prachtige besneeuwde bergtoppen - gewoon weg WAUW!!! Natuurlijk veel foto’s gemaakt, maar je krijgt het nooit zo goed erop! Helaas konden we niet naar Mardi basecamp want het was te mistig dus je ziet helemaal niets en het begon ook gevaarlijker te worden want er lag volop sneeuw/ijs. Op de terugweg hadden we lekker gelunched en was het meeste berg afwaarts dus dat ging lekker snel voor mij dan want Gaby vond het maar eng dus ook dat duurde erg lang. Het was maar goed ook dat we niet helemaal naar basecamp waren gehiked want het begon hard te waaien en de mist trok nog meer op. Op een gegeven moment liep ik een heel stuk voor maar door de mist zag ik de yak niet liggen dus pas op 3 meter kwam ik er achter en hij stond in eens op en keek me recht in m’n ogen aan…..Wow scary! Dus was ik maar weer terug gelopen richting Gaby en Sanju. Hoe lager we gingen hoe minder minst dus kon ik high camp zien liggen en mocht van Sanju alleen verder want hij zag ook wel dat dit wel heel traag ging. Het leek alsof ik met een bejaarde op pad was en dan overdrijf ik echt niet. Nog geen 5 minuten van highcamp begon het mega hard te regenen en te hagelen dus ik zag wat werkers rennen richting ons thee huis dus ben ik achter hun aangerend. Ik was wel wat nat geworden enzo, maar gelukkig niet zo doorweekt als Sanju en Gaby want hun kwamen 15 min later aan. Dus het eerste wat ik had gedaan was droge kleding aangetrokken en m’n schoenen bij de houtkachel gezet om te laten drogen. En toen lekker op een van de bedjes in de dinner room gaan liggen onder 2 dekbedden en natuurlijk dikke wollen sokken + handschoenen hahah met een kop ginger tea. Ondertussen waren er 2 nieuwe mensen aangekomen en kwamen uit New Zealand and America en beide zijn ervaren bergklimmers dus was wel interessant om hun verhalen te horen. Daarna vooral wat gechilled en geklets met Gaby en met de nieuwe mensen daarzo. Het plan was eigenlijk om gelijk door te lopen richting low camp en daar de overnachting te hebben, maar omdat het zo hard regende en onweerde was het te gevaarlijk. En moet zeggen dat ik het ook wel prima vond want dan werd ik nog een keer wakker met het prachtige uitzicht op de Annapurna gebergte. ’s Avonds weer precies hetzelfde ritueel als de avond daarvoor, maar dit keer besloot ik om een hete fles mee in bed te nemen om zo sneller warmer te krijgen – want wow het is nog steeds mega koud zeker na de hevige regen.

Dinsdag 28 Mei
Vandaag alweer de laatste dag van de trekking dus laatste keer vroeg op staan (4:45). Dus m’n spullen weer ingepakt en wachten voor het Tibetaans ontbijt. In de tussentijd had ik nog wat laatste foto’s gemaakt van het geweldige uitzicht! Na het ontbijt afscheid genomen van iedereen en we waren op pad! De weg naar low camp ging best wel snel en de weg OMG iedere keer als ik stopte zag ik wel weer een nieuw mooi uitzicht waar ik een foto van moest maken. Op een of andere manier liep Gaby nu sneller dus dat was wel chill. Alleen het laatste stuk was 3 uur lang stijl naar beneden en de paden waren ook niet al te best losse stenen, kiezeltjes, modder etc. soms vroeg je je af is dit wel een pad, maar ook avontuurlijk  maar ook zwaar voor je lichaam want op een gegeven moment begonnen m’n knieën en tenen echt zeer te doen. Om 14:15 kwamen we aan bij onze laatste bestemming en nog geen 5 min later begon het kei hard te regenen, dus most of the time hadden we geluk met het weer ;) Daar hadden we wat gegeten, maar helaas was dit minder goed klaargemaakt, maar goed ik moest iets eten. Ook had ik meteen m’n schoenen uitgetrokken en m’n slippers aangedaan en onder koud water gehouden – jaa dat vonden m’n voetjes wel fijn! En toen pakten we de jeep terug naar Pokhara. De weg was very bumpy dus je werd erg goed door elkaar geschud en van links naar rechts geslingerd. Maar ook hier was het uitzicht weer prachtig. Het laatste stuk was beter en voelde ik meteen hoe moe ik was dus lekker wat gerust. Rond 16:45 kwamen we aan bij ons hotel en konden gelijk inchecken. Nu hadden Gaby en ik een andere kamer dat veel groter want het was een 4 persoons kamer en we verbleven met z’n tweeën dus super chill en prachtig uitzicht op Fewa Lake. Gelukkig mocht ik als eerste douche na 4 dagen haha dus dat was wel fijn! Daarna m’n mobiel maar weer aangezet en alle berichtjes kwamen binnen dus gelijk maar gezegd dat ik weer bereikbaar ben en wat foto’s gestuurd. Om 19 uur hadden we afgesproken met Sanju en Maud om te gaan eten en bij te kletsen over onze trekking. Jaa Maud was overgekomen omdat ze anders ook maar alleen thuis zou zitten en ik vond het ook wel leuk dat ze kwam, ff lekker Nederlands praten en iemand anders om me heen. Heerlijke verse pizza gegeten en toen terug naar het hotel waar ik me al snel klaar maakte om te gaan slapen want ik was echt kapot.

Woensdag 29 mei
M’n wekker ging rond kwart voor 8 want vandaag is het dan zover weer een nieuw avontuur – ik ga namelijk paragliden whoehoee…..!!  Eerst ontbijten lekkere pancakes jumjum en rond 9 uur werd ik per motor opgehaald. Wow wat reed die gast snel en gevaarlijk, maar gelukkig ben ik heel huids aangekomen bij het kantoor van de paragliding organisation. Daar moest ik een formulier invullen en wachten totdat de rest van de groep er was en toen gingen we per jeep de bergen in richting Sarangkot. Ik had van te voren een reispilletje ingenomen tegen autoziekte want Maud vertelde dat je van paragliden erg misselijk kan worden dus dat was wel fijn om te weten. Eenmaal aangekomen bij de plaats moest ik nog redelijk lang wachten want het ging 1 voor 1 en de wind moest goed staan. M’n instructeur legde al wat ik moest doen als wij in de lucht gingen, dus rennen net zo lang tot dat er geen grond meer is onder je voeten. Sommige mensen die ook gingen paragliden snapte dat maar niet want gingen meteen zitten ipv rennen, dus ging het opstijgen iedere keer mis pff….. maar na een tijdje was ik dan eindelijk aan de beurt. Dus rennen, rennen en nog eens rennen en toen kon ik gaan zitten en zweefde we veder. Wauw echt super nice! Het is totaal niet eng, maar juist heel rustgevend zwevend door de lucht en genieten van het prachtige uitzicht op het meer en de bergen. Ik was zo’n 30-35 minuten in de lucht en de instructeur had een go-pro dus hij maakte alle foto’s en filmpjes dus dat is wel super chill. Toen het einde naderde voelde ik wel dat ik misselijk was dus toen hij vroeg of het goed was of hij wat stunts mocht doen zei ik liever niet want anders komt m’n ontbijt eruit. Voor de landing was het nodig om draaiend naar beneden te gaan dus m’n misselijkheid werd daar niet veel beter op. Verder ging het landen prima op een klein eiland in het meer en stond half trillend op m’n benen zo misselijk was ik geworden dus had ik maar wat water gekocht en ff rustig gaan zitten om bij te komen. Ondanks dat ik zo misselijk was geworden was het wel weer een geweldig avontuur. Daarna werden we per jeep weer terug gebracht naar het kantoor waar ze de foto’s en video’s op je mobiel konden zetten of op een dvd. Dat laatste werd het voor mij want m’n telefoon had te weinig geheugen en toen werd ik ook weer netjes afgezet bij mijn hotel. Daar wat gerust en toen met Maud en Sanju gezellig wezen lunchen bij een lokaal restaurantje. Super lekker en heel goedkoop! Hun hadden mij een kaartspel geleerd – shithead, erg leuk maar ben er nog niet zo goed in want iedere keer verloor ik. Toen nog wat gelopen rondom het meer en lekker milk tea gedronken en natuurlijk ook weer het kaartspel gespeeld. Er waren ook 2 fransen die ook mee wilde doen dus dat was wel leuk! Ondertussen was het mega hard gaan regenen en waren de straten helemaal vol gestroomd met water. Toen het droog was zijn we terug gelopen naar ons hotel en opgefrist en toen was het al weer tijd voor avond eten. Dit deden we bij hetzelfde tentje als de lunch want het smaakte daar erg goed. Dit keer was Gaby er ook want ze was heel de dag alleen op pad geweest om spulletjes te kopen, best wel heel veel haha. En toen was het op een gegeven moment tijd om naar het hotel te gaan waar ik vast een deel had ingepakt want morgen gaan we weer terug met de bus naar Kathmandu.

Donderdag 30 mei
De wekker ging om half 6 en had ik de rest van m’n spullen ingepakt en was ik rond kwart over 6 al naar beneden gegaan om te gaan ontbijten. Rond 7 uur pakten we de taxi naar de busstation en om half 8 reden we alweer richting Kathmandu. Deze reis vooral veel geslapen dus de tijd ging lekker snel. Rond 2 uur waren we weer in Kathmandu en pakte ik de lokale bus en daarna ging ik te voet verder richting huis. Onderweg had ik nog wel een stop gemaakt bij saleways (supermarkt) want ik moest natuurlijk wel wat eten ’s avonds en ook maar vast ontbijt gekocht. Eenmaal thuis wat uitgepakt en lekker gedoucht. En vroeg gaan slapen want ik was echt mega moe.

Vrijdag 31 mei
Lekker bij geslapen en vooral rustig aan gedaan. Ik had wel m’n was gedaan want het was best veel en ook nodig haha. Verder niet heel veel bijzonders gedaan vooral genoten van het weer en wat tv programma’s teruggekeken.

Zaterdag 1 juni & Zondag 2 Juni
In de ochtend weer lekker uitgeslapen en in de middag had ik met Maud en Sanju + hun nichtjes afgesproken in Labim Mall om naar de film Aladdin te gaan. Helaas zaten alle tijden van de zaterdag vol, dus dat was wel erg jammer, maar hadden we 3 plaatsen vast gereserveerd voor zondag middag. Best wel sneu voor de nichtjes want die moeten dan gewoon naar school (6-daagse schoolweek), dus gingen we lekker milkshake drinken en lekker eten in een local restaurantje dichtbij Patan durbar square. En er kwam nog een vriend van Maud en Sanju langs dus dat was ook wel gezellig. En ’s avonds had ik lekkere vis pasta gemaakt, jum jum.
De volgende dag was ik ’s middags lekker naar de film geweest met Maud en Sanju. Wauw wat een mooie film (decor en kostuums) en erg leuk! Het was voor mij lang geleden dat ik Aladdin had gezien want wist niet meer precies waar het overging. Natuurlijk ook lekker popcorn gekocht want dat hoort er toch wel bij. De rest van de dag niet heel veel gedaan, maar wel op tijd gaan slapen want morgen begint m’n stage weer dus moet wel fit zijn. De laatste 4 weken gaan in, dus de tijd gaat nu wel heel snel want over 5 weken zijn mijn ouders en Linda er al, waar ik erg naar uitkijk!

Het is een mega lang verhaal geworden, maar heb ook weer veel meegemaakt en nieuwe ervaring opgedaan!

Liefs Nady,