Nepalese Wedding ceremonie

8 maart 2019 - Kathmandu, Nepal

Dinsdag avond was ik uitgenodigd om een Nepalese wedding ceremonie bij te wonen, echt super leuk! Alleen het was donderdag al dus moest ik op mijn stage vragen of het goed was als ik dan die dag vrij nam en dat ik vrijdag thuis wel verder zou werken aan mijn stage opdracht. Aangezien het hier dan nationale vrouwen dag is en dus een officiële feestdag, is het kantoor gesloten. Het eerste wat ik woensdagochtend deed toen ik op kantoor kwam was natuurlijk aan mijn supervisor vragen of het goed was. Gelukkig was dit totaal geen probleem dus ik gelijk mijn Nepalese friend een berichtje gestuurd dat ik kon komen, whoeehoee! Helaas ben ik woensdag ziek geworden en kreeg ik na de lunch ook nog eens koorts :(:(. Ik voelde me al een paar dagen niet goed ofja m’n maag was erg van streek maar ook nog met koorts erbij werd het er niet beter op. Mijn collega Maritess vertelde dat de meeste foreigners (buitenlanders) in de eerste 3 weken 1x echt goed ziek worden en daarna niet meer echt meer. Dus dit was mijn tijd om ziek te worden, betere timing kon niet (kuch kuch, dus niet morgen is de wedding). ’s Avonds had ik paracetamol in genomen en had van thuis van Maggie kippen bouillon meegenomen in geval dat ik ziek zou worden. Oohja en cola gekocht want dat helpt vaak ook om je maag weer ‘zuiver’ te maken. Dus lekker vroeg gaan slapen en hopen dat ik me morgen een stuk beter voel, want wil echt de wedding mee maken - zo'n kans krijg ik niet snel meer. 

Om half 7 ging mijn wekker want rond half 8 werd ik opgehaald om naar de wedding te gaan. Gelukkig voelde ik me een stuk beter en was de koorts verdwenen alleen m’n maag was nog een beetje upset. Dhiraj (Nepalese Friend) had mij iets voor half 8 opgebeld om te zeggen dat zijn vrouw, moeder en broertje mij op kwamen halen en dat ik over 10 minuten bij de ‘grote’ weg klaar moest staan. Na nog geen 5 min. wachten waren ze er al met de taxi. Wauw wat zagen ze er mooi uit, helemaal in Nepalese stijl!! We waren onderweg naar het huis van de bruidegom en zijn familie. Toen we daar aankwamen zag ik de fanfare (van het leger) en heleboel mensen. Er wordt meestal een fanfare ingehuurd om te laten horen dat er een wedding plaats gaat vinden en dat mensen het naar hun zin hebben. Dhiraj had mij aan iedereen voorgesteld, super aardige mensen. Iedereen zag er mooi uit en alle vrouwen waren in het rood met een groene tinten want dat zijn hier de kleuren voor een bruiloft (love, vitality & tradition). Rond 9 uur gingen we richting de ceremonie plaats, wij de familie en vrienden gingen per auto en de bruidegom met zijn closed relatives gingen met paard en koets (ook van het leger). Eenmaal daar aangekomen moesten we nog eventjes wachten op de bruid en haar familie, maar niet lang. Ze zag er echt heel mooi uit, helemaal opgemaakt en traditioneel gekleed! Eerst moest zij allerlei rituelen afleggen voordat ze met de bruidegom mocht praten/zien. Na deze ronde mocht de bruidegom erbij komen en deden ze samen de rituelen. Verder in de zaal stonden 2 tronen (koningsstoelen) daar werden ook weer andere rituelen uitgevoerd. Zoals de voeten en handen wassen van het bruidspaar en dan een beetje van het 'heilige' water drinken, dit wordt alleen gedaan door alle familie leden van de bruid en niet van de bruidegom. Ik hoor jullie al denken dat is toch helemaal niet hygiënisch, dat dacht ik ook. Maar deze dag wordt het bruidspaar gezien als 2 goden dus dan is het totaal niet vies en heel gewoon. Van zijn kant werden er cadeaus geschonken. De bruid had een nieuwe jurk ontvangen van de bruidegoms familie met alle accessoires en sieraden die er dan natuurlijk bij horen. De vader van de bruid speelt een belangrijke rol in de rituelen en in de wedding. Ondertussen werden er allerlei hapjes uitgedeeld. Eerst had ik daar totaal geen zin in want m’n maag was nog wat van slag, maar uiteindelijk wel gewoon gedaan want had ook honger. Het smaakte zeer goed hihi Het was echt heel bijzonder en leuk om dit mee te maken en te zien, zo anders dan hier in Nederland.  

Na de lunch (lopend buffet) ging de bruid zich omkleden. In de tussentijd moest iedereen wachten, maar er waren genoeg stoelen om op te zitten. Oohjaa het is traditie dat de bruidegoms vrienden/familie de schoenen van de bruidegom verstoppen dus bewaken want de zussen/vriendinnen van de bruid moeten die schoenen proberen te stelen om later weer te kunnen onderhandelen met de bruidegoms familie/vrienden over de prijs van de schoenen. De bruidegom mag de ceremonie plaats namelijk niet verlaten zonder zijn schoenen. Nadat de bruid zich had omkleed en er weer prachtig uitzag gingen ze verder met allerlei rituelen. De hele dag door speelde de fanfare traditionele wedding muziek, in het begin was dat nog wel prima, maar later op de dag werd het een beetje saai want volgens mij kende ze maar 5 liedjes ofzo. Rond half 4 waren ze dan echt officieel getrouwd voor GOD en rond 4 uur gingen we weer richting het huis van de bruidegom. Wij natuurlijk weer met de auto en het bruidspaar met paard en koets. De familie van de bruid ging niet mee want beide families hadden elkaar nog niet officieel ontmoet maar ook omdat de bruid zelf eerst de moeder van de bruidegom officiële moest ontmoeten en worden goed gekeurd. Bij het huis werden er ook nog allerlei rituelen gedaan en rond een uur of  17:30 was het voor vandaag klaar met de rituelen. Morgen hebben ze nog ong. 3 uur aan rituelen, de receptie vindt plaats en het grote feest met beide families, dus het duurt hier zeker minstens 2 dagen. Een weetje: vandaag werd alles betaald door de familie van de bruid en morgen betaald de familie van de bruidegom. Verder waren 2 fotografen en 1 camera man aanwezig, 1 fotograaf van de bruid en de andere van de bruidegom, dus ook 2 priesters om precies dezelfde reden, dus alles is een beetje dubbel hier. Daarna kregen we nog wat te eten en daarna ging ik samen met de familie van Dhiraj terug richting huis per taxi. Wat’n taxi rit zeg, want we zaten met z’n 4’en achterin een klein autootje en het was bloedheet. Ik kreeg het erg benauwd en voelde dat m’n maag dit niet ging trekken. Ze hebben hier een hele ander rij stijl, OMG je wordt hier echt goed door elkaar geschut en alle kanten op geslingerd. Ze hadden mij afgezet bij Labim Mall maar het had echt niet langer moeten duren die taxi rit of alles wat ik die dag gegeten had kwam er uit, zo misselijk was ik. Eenmaal thuis gebeurde het als nog, maar het was wel een opluchting voor mijn buik want die werd een stuk rustiger. Het was echt een hele lange dag met af en toe lang wachten (van half 8 tot 19:00) ik was helemaal gesloopt. Ondanks dat was het echt een hele bijzondere ervaring die ik niet snel meer ga vergeten, echt super leuk en ik ben dankbaar dat ik dit heb mogen mee maken. 

Ik hoop dat het een beetje duidelijk is, maar het was best moeilijk om het goed uit te leggen/te verwoorden want het is best ingewikkeld met alle rituelen en cultuur enzo. Het komt er dus op neer dat het hier totaal anders is dan in Nederland, maar super tof om een keer meegemaakt te hebben. 

Ik ben nu druk bezig met alle foto's uit te zoeken en erop te zetten dus nog eventjes geduld.. hihi

Liefs Nady,

Foto’s

6 Reacties

  1. Anja Van Gaal:
    8 maart 2019
    Geweldig dat je het mee hebt mogen maken
  2. Pia:
    8 maart 2019
    Bofferd! Geweldig verhaal weer Nady, wat kun je leuk schrijven !
  3. Pia:
    8 maart 2019
    Wat een ervaring, wat leuk om mee te maken.
    Hoe is het nú met je, is de buikpijn en misselijkheid weer wat gezakt?
  4. Elly:
    8 maart 2019
    Nou Nady, een moeilijk te schrijven verhaal misschien maar ik kan het zelfs lezen en begrijpen. hihi
    Groetjes papa.
  5. Leo en Elly:
    9 maart 2019
    Mooi om een traditionele trouwpartij mee te maken! Groetjes Elly
  6. An-Yi van den Hoek:
    10 maart 2019
    Mooie blog! Wat super leuk dat je een bruiloft heb mogen meemaken! Hopelijk dat de koorts snel weer over gaat en dat je je snel weer beter voelt!