1 week in Nepal

De eerste week ging best snel voorbij. Dinsdag ochtend moest ik voor het eerst alleen met de bus naar m'n stage en het is hier niet zoals in Nederland dat er bijv. staat nog 5 min. voordat de bus komt en de naam van het eind station. Hier in Nepal rijden zoveel verschillende bussen (touringcar, mini vans, tuktuks, amerikaanse schoolbussen, van die oude melkboerwagentjes etc.), dus bij iedere bus die stopte vroeg ik of het eind station Bhaisepati is want daar is het kantoor van NSET. Oohjaa iedere bus heeft een chauffeur en een roepjongen, die het eindstation en de bushaltes roept (schreeuwt) door de hele bus en voor de mensen op straat + geld jongen want aan hem moet je ook het geld geven. Het was weer een hele beleving, maar ik zat in ieder geval in de juiste bus want zag mijn collega zitten. Het is dan nog 5 min. lopen naar NSET office. Vandaag vertrok mijn supervisor naar Bangladesh voor een paar dagen want ook daar heeft deze organisatie projecten lopen, dus hadden we alles nog een keer goed besproken. 

Ze eten hier over het algemeen best wel gezond alles in de kantine wordt vers bereid en het is alleen maar vegetarisch dus veel rijst/wrap pannenkoek en groeten + aardappels - warm geserveerd. Alleen op woensdag kun je kip bestellen, wat op zich best lekker was alleen erg droog en veel botjes. Woensdagnacht heeft het hier super hard geregend en geonweerd wat natuurlijk enorm kabaal maakt dus minder goed geslapen, maar dit betekende wel dat al het stof nat geregend was en de lucht heel clear, waardoor je de besneeuwde bergtoppen kon zien, wauw wat was dat mooi zeg! Dus donderdag ochtend kom ik aan op kantoor en alle tassen stonden er maar niemand te bekennen. Hmm heel vreemd was dat, maar kwam gauw een collega tegen en vertelde dat iedereen op het dakterras stond te genieten van het uitzicht, dus ik ook snel naar boven. En jaa hoor er waren nog wat besneeuwde toppen te zien. Vanaf het dakterras heb je een prachtig uitzicht over Kathmandu & Lalitpur en de bergen natuurlijk! Mijn literatuur study gaat volgens plan, en vind het ook erg interessant om te lezen. Ik heb nu reports gekregen die je normaal niet op internet kan vinden dus kan ik er nog dieper op in gaan. Tegelijkertijd ben ik ook vast een beetje begonnen met brainstormen voor de questionnaire (interviews). 

Mijn collega's zijn erg vriendelijk en vertellen allerlei dingen over hun cultuur. Bijvoorbeeld mensen met een rode stip op hun hoofd of een streep dat betekent dat ze getrouwd zijn. En dat ze hier maar 1 dag weekend hebben op zaterdag, ze hebben hier namelijk een 6 daagse werkweek, gelukkig niet mijn organisatie. Mensen hier krijgen geen uitkering wanneer ze geen werk hebben of iets van een verzekering voor hun gezondheid dus gaan mensen ook niet snel naar een ziekenhuis vanwege de hoge kosten en gaan alleen wanneer het echt nodig is - dus bijna fataal kan worden. Sommige doktoren hebben een commerciële gedachten bij het onderzoeken van hun patiënten, ze doen dan echt heel veel meer testen dan nodig is waardoor de kosten hoog kunnen oplopen. Een andere collega van mij vertelde ook dat als je wordt aangereden door een auto ofzo dat je maakt dat je zsm weg komt want anders gaan ze je nog een keer aanrijden. Het is namelijk zo dat de chauffeur die jouw aanrijd liever de gevangenis in gaat voor een paar dagen en dan 24.000 NPR betaald om weer op vrije voeten rond te lopen, dan voor jouw ziekte kosten te betalen en alle andere eisen die je dan mag stellen als slachtoffer. Ik weet nu niet zeker of ik dit nou een soort van grap was of dat het ook echt gebeurt, hmm.... maar in ieder geval goed uitkijken dus. Van dinsdag t/m vrijdag heeft iedere keer een collega mij thuisgebracht of dichtbij mijn huis afgezet. Dus ik zat achterop de scooter van Manisha, of kon ik mee rijden met mijn collega Sanjeev in z'n kubistisch autootje of met een andere collega Maritess + andere collega's in een truck auto, super aardig van hen. 

De werkdagen gingen eigenlijk allemaal best snel voor bij en 's avonds doe je eigenlijk niet zo heel veel meer behalve eten koken + eten + afwassen + douchen en lekker in m'n warme bedje. Het is alleen nog wel lastig met koken, want ze hebben hier hele andere producten in de supermarkt dan in NL dus ik zoek nog wat inspiratie. Ik heb trouwens een nieuwe uitvinding toegepast ofja nieuw ook weer niet, maar weet nog van scouting dat wanneer mensen het koud hadden ze vaak een warme waterfles in hun slaapzak deden, dus een soort van kruik. Dus dit doe ik nu ook iedere avond, waardoor ik het niet meer zo koud heb. Mijn collega Sanjeev gaat iedere dag naar de gym, het blijkt dus dat dat ong. 8-10 min lopen is vanaf mijn accommodatie, mega dichtbij dus. Hij liet zien wat de sportschool allemaal had enzo en dat het was verhuisd naar deze nieuwe locatie en alle apparatuur is ook nieuw. Verder is het echt heel groot 4 verdiepingen met ieder zo zijn eigen afdeling - cardio, kracht 2x, zumba of crossfit. Het enige nadeel is dat het echt heel duur is 56 euro per maand dat is het goedkoopste tarief, dus daar ga ik nog even over nadenken (NL betaalde ik iets van 18 euro in de maand voor precies hetzelfde). 

Zaterdag weekend, ik had de was & kleine boodschappen gedaan. Een collega van mijn werk Palistha had mij uitgenodigd om mee naar Bhaktapur te gaan (1 vd 3 koningssteden van Nepal) dat zag ik natuurlijk wel zitten. Ze had me opgehaald en samen reisden we verder met public bus eerst naar Kathmandu en daarna de bus richting Bhaktapur. Het was weer lekker druk op de weg zoals gewoonlijk. Eenmaal daar aangekomen keek ik mijn ogen uit natuurlijk , wauw zo anders dan in Patan, de bouwstijl van huizen en de oudheid ervan! Bhaktapur staat ook bekend om zijn yoghurt dus dat natuurlijk ook geprobeerd, best zoet maar wel erg lekker! Eenmaal aangekomen bij het oude gedeelte Bhaktapur Dubar Square en dus ook waar tempels staan moest ik entree betalen om verder te mogen, alleen voor de lokale mensen is het gratis toegang. Wauw echt super mooi en we hadden ook nog eens goed weer waardoor het er nog mooier uitzag! We hebben daar een paar uur rondgelopen en had er echt van genoten - ik had er nog wel langer willen blijven haha. Ook zag je dat sommige tempels nog in constructie waren omdat ze zo beschadigd waren door de aardbeving, maar Bhaktapur heeft het minst geleden in vergelijking met Patan & Kathmandu volgens mijn collega en vele andere Nepalezen. Onderweg kwamen we ook nog een bruiloft tegen met een fanfare daarachter een mooi versierde auto (helaas zat de bruid er zelf nog niet in, maar moesten ze die nog ophalen) en achter de auto liepen alle familie leden en vrienden in traditionele nette kleding. Super leuk om dat een keer te zien. We zijn ook nog bij de zus en haar schoonfamilie van mijn collega Palistha geweest super gast vrij en hadden daar thee en koekjes op. Het is ook in Nepal heel normaal dat als je trouwt dan ga je bij de man en zijn hele familie wonen. Verder wilde Palistha ook nog laten zien waar zij is opgegroeid - ouderlijk huis. Hier was natuurlijk geen een toerist te bekennen haha, behalve ik. We waren ook nog even bij een vriendin langs gegaan want zij gaat binnen kort trouwen. Ze was al helemaal opgemaakt en ze had een super mooie jurk aan. Haar man en zijn familie waren onderweg naar haar familie om de bruidsschat te overhandigen met allerlei sieraden enzo, dat gaat er in NL wel anders aan toe denk ik zo. Palistha was zo aardig om met mij mee terug te reizen naar Kathmandu en mij op de juiste bus te zetten richting Patan. Rond een uur of 5 was ik terug en heb ik uitgerust want ik was toch best wel moe geworden van zo'n hele dag op pad en van de vele nieuwe indrukken die ik had opgedaan. 

Vandaag zondag, heb ik niet veel gedaan vooral gerelaxed want het weer was minder - regen. Ik heb toch nog wel wat boodschappen gedaan in verschillende supermarkten want overal heeft het weer andere producten en prijs. Aankomende week hoef ik alleen dinsdag t/m donderdag te werken want maandag is een feest dag voor het Hindoeïsme en vrijdag is het vrouwendag dus dan is iedereen vrij. Morgen heb ik met wat Nepalezen afgesproken om iets te gaan drinken (ken ik nog van China reis) en voor de rest weet ik het nog niet, maar ik heb nog even. 

Liefs Nady,

Ps, Foto's komen er aan