Week 9 + nieuwe ervaringen

Donderdag was het precies 4 jaar geleden dat de grote Gorkha earthquake struck in Nepal. Op kantoor was om 11:45 een soort herdenking met alle stafleden. Er werd 1 minuut stilte gehouden en het BaliyoGhar afdeling had een mooie toespraak gehouden (denk ik het was in het Nepalees) en een foto expositie uitgezet van hun projecten. De afdeling bestaat namelijk ook 4 jaar en was opgezet na de 2015 aardbeving. BaliyoGhar program is a five-year Cooperative Agreement for Housing Reconstruction Technical Assistance with the goal of promoting earthquake safer housing reconstruction through owner-driven approach (sorry voor het Engels). De rondleiding van de expositie was gelukkig wel in het Engels dus kon het toen wel redelijk volgen. Boven in de kantine hadden ze nog enkele video’s laten zien, wat erg interessant was om te zien. Daarna ging de dag door als normaal dus ik ook weer aan het werk met de surveys. Toen plotseling het alarm af ging en m’n collega’s vertelde dat ik onder m’n bureau moest gaan zitten – er was een aardbeving. Nadat het alarm was gestopt moest ik een boek pakken en op m’n hoofd houden en dan rustig naar beneden lopen (nog steeds met het boek op m'n hoofd) naar de uitgang en in de juiste rij gaan staan van mijn afdeling. Daarna werd per afdeling de ‘hoofden’ geteld om te kijken of er iedereen was. Toen gingen alle andere procedures van start zoals damage assessment van de office en andere gebouwen die bij NSET horen, dit wordt gedaan door een aangewezen groep die daar gespecialiseerd in zijn. Dus zo had iedere gespecialiseerde groep zijn eigen taak en verantwoordelijkheid. Dit bleek natuurlijk gewoon een oefening te zijn, wat ze 2x per jaar houden. Het was goed om te zien dat iedereen wist wat te doen en zijn/haar taak was. Het is ongeveer hetzelfde als een brand oefening, maar dan voor een aardbeving. Dus weer een ervaring rijker, ik weet nu wat ik moet doen als er echt een aardbeving is en ik ben op kantoor. Dit was een alleen een evacuatie drill, maar ze hebben ook 1x in het jaar waarbij ze een volledige drill doen. Dit betekent dat er mensen slachtoffer worden gemaakt met verwondingen enzo en alles wat er dan bij komt kijken dus het zo echt mogelijk te maken. 

Vrijdag hadden we een evaluatie sessie met iedereen over hoe de aardbeving evacuatie drill was gegaan. Kijkend naar de verbeter punten en de dingen die juist goed gingen. Ook kregen we een recap (reminder) over de stappen die moeten worden genomen als er echt een aardbeving is, dus phase 1: indicatie van de aardbeving – alarm 1 gaat af, phase 2: reageren op het alarm en dan drop cover hold (onder je bureau, of tegen de muur aanstaan) ondertussen gaat alarm 2 – Phase 3: alarm stopt en de evacuatie kan beginnen dus rustig lopen naar de uitgang met iets beschermend op je hoofd (boek, tas etc.), Phase 4: assembly dus in de juiste rij van de afdeling in de veiligheid zone gaan staan, Phase 5: head count, dus de namenlijst wordt erbij gehaald om te checken of iedereen er is, Phase 6: damage assessment, gespecialiseerde groep gaat het kantoor en andere gebouwen checken op schade/instorting, Phase 7: Search And Rescue, als er mensen vermist zijn wordt dit team ingeschakeld om de vermiste personen te gaan zoeken, Phase 8: First Aid, als mensen gewond zijn geraakt die vermist waren en/of andere worden die geholpen met de basic first aid en later naar het ziekenhuis gestuurd wanneer nodig, Phase 9: Debriefing, terug kijkend op de 8 phases wat ging er mis en dus verbeterd kan worden en wat ging juist goed. Ik weet nu ook bijvoorbeeld ook dat NSET een opslag heeft om te kunnen overleven voor 3 maanden na de aardbeving, inclusief brandstof, eten, water, kleding etc. Het was dus best een interessante sessie en heb weer wat nieuwe dingen geleerd.  

Zaterdag stond ik rond 5:50 op want vandaag hadden we met NSET een picknick in Shivapuri National Park. Dus best vroeg, ik had nog wel wat gegeten want ze zeiden wel dat we ontbijt kregen, maar dat was pas om 9:00 uur en ik kan niet op een lege maag in de bus zitten dat gaat waarschijnlijk niet goed komen. Ik had om 7:50 afgesproken met Maritess en samen liepen we naar de afgesproken plaats waar mijn supervisor ook zou komen en de bus die ons op kwam halen. Rond 9:10 waren we dan eindelijk bij onze bestemming. Onderweg hadden we nog meer collega’s opgehaald op de afgesproken plaatsen. Wauw echt heel mooi want het is hoog in de bergen en eindelijk schone lucht om in te ademen – echte natuur lucht. Ze hadden een plaats afgehuurd bij Green Valley Resort dus dat was wel chill. En nee het is niet hetzelfde als picknicken in Nederland wel echt op z’n Nepalees haha. Eenmaal daar aangekomen konden we gelijk doorlopen naar het breakfast buffet wat niet verkeerd smaakte. Hierna gingen we hiken, helaas konden we niet naar de top van de berg want daarvoor moest je een vergunning hebben. Dit national park wordt namelijk erg goed beschermd door het Nepalese leger dus je kunt niet zomaar je gang gaan. Maar hadden we het dorpje verkend, kwamen we langs een monniken school en hadden natuurlijk prachtig uitzicht, ook al was het niet super helder. Ooohjaa ze hadden ook nog gezegd dat het een stuk kouder zou zijn omdat het hoog gelegen is en omdat het midden in de bossen is en dat je dus warme kleding aan moest doen dus dat had ik gedaan, maar dit was totaal niet nodig want de zon scheen volop en ik zweette me kapot. Bij terug komst eventjes uitrusten en daarna had de organisatie een bingo georganiseerd, was best leuk ook al had ik geen prijs. Ondertussen waren er verse snacks gemaakt en dan bedoel ik geen snoep, chips of chocolade ofzo maar met snacks bedoelde ze BBQ – wel allemaal in kleine porties en natuurlijk zeer pittig maar wel lekker. Daarna hadden ze een ander spel, je moest zingen of dansen en dan mocht je een lootje trekken en daarop stond de naam van de maand of helaas pech gehad. Ik deed ook mee en besloot dan maar om te dansen want zingen dat kan ik ze echt niet aan doen haha en jaa hoor bingo ik had de maand mei, dus mag nu 1 dag uitkiezen waarop ik gratis lunch krijg – waarschijnlijk op een woensdag want dat is de duurste dag van de week hahah. Het volgende spel was dat je geblinddoekt werd en je kreeg een houten stok in je handen en werd je een paar keer rond gedraaid. En dan zette ze je in lijn met de klei pot met geld erin – op afstand 4-5 meter. Het was de bedoeling dat je met die stok de pot kapot slaat en als dat je lukt mag je het geld hebben als prijs. Dus ik ook geprobeerd maar valt nog echt tegen want iedereen roept allerlei valse tips enzo dus als ze links zeiden moest je dus eigenlijk naar rechts enzo, maar wel leuk om te doen. Daarna werd er veel gezongen en gedanst op Nepalese muziek – echt leuke sfeer maar ze dansen hier zo anders – echt met hun hele lichaam precies op de maat van de muziek. Ondertussen stond het lunch buffet klaar nouja lunch het was voor mij eerder m’n avond eten (16:30), Dal Bhat – traditioneel Nepalees eten. En rond 17:45 werden we weer met de bus terug gebracht. Maritess had me thuis afgezet per taxi want ze wilde niet hebben dat ik alleen door het donker zou lopen en om zeker te weten dat ik veilig thuis zou komen, echt heel aardig. Ik was rond 19:50 weer op mn kamer en mega moe. Dus een frisse douche genomen en wat terug gekeken op mn laptop nouja het was meer een poging tot want nog geen 5 minuten later was ik al in slaap gevallen.

Zondag had ik eerst uitgeslapen en was ik weer naar de kerk gegaan want het is toch een bezigheid en je ontmoet nieuwe mensen. Daarna boodschappen gedaan, kleren gewassen en genoten van het weer want het nu echt hoog zomer aan het worden – tegen de 30 graden aan. Oohjaa ik heb ook bevestigd gekregen dat ik in september m’n minor mag gaan doen in Utrecht.

Okay dit was het weer, ik zal van de week weer nieuwe foto’s & video’s erop zetten!

Liefs Nady,