Antwoord op vraag Ome Willie

De familie heeft dat soort van broertje in huis genomen omdat hij in zeer erbarmelijke omstandigheden leefde op het platteland van Nepal. Zijn familie is zeer arm en hadden vaak geen geld voor eten en om hun zoon naar school te sturen. Dhiraj vond dat het zijn missie was om deze jongen een toekomst te geven door hem in huis te halen en te zorgen dat hij naar school toe kan gaan, eten krijgt, en uiteindelijke een goede baan. Dus Dhiraj ziet deze jongen als zijn broertje, maar komt ook wel doordat iedereen hier in Nepal elkaar zus of broer noemt, wat best wel raar is, waardoor ik soms denk wow wat een grote familie haha. Het is natuurlijk ook wel een heel mooi gebaar van Dhiraj, maar ik vind dat het ook een ‘donkere’ kant heeft. Deze jongen heeft namelijk niet dezelfde rechten als de rest van zijn familie – dit viel me al op tijdens de bruiloft en nu ook weer tijdens het avond eten. Hij wordt ingezet als dienst jongen bijvoorbeeld wij aten gezellig met z’n allen aan de eettafel, maar hij heeft een ander primitief lager en kleiner tafeltje en zit daar dus in z'n eentje te eten en mag ook niet deelnemen aan het gesprek. Ook dat hij niet op de bank mag zitten maar op een dun matje op de grond vond ik best wel heel raar. Verder is zijn slaapkamer klein & donker, zelfs de logeerkamer ziet er nog beter uit. Als er eten of drinken gehaald moet worden of de voordeur open gemaakt moet worden, schoongemaakt moet worden etc. dat moet hij allemaal doen. Het is best wel heel raar om dit te zien, maar misschien is dat wel de dienst die hij terug moet doen voor de familie en is het heel gewoon – hmmmm….. geen idee.

Dit gebeurt natuurlijk niet alleen in deze familie dat niet iedereen dezelfde rechten heeft enzo, want het kasten systeem is overal in Nepal nog wel zichtbaar. Ook op mijn werk daar werken de laagste kasten van het kastensysteem in de keuken of zijn schoonmaker. Dit kun je erg goed zien aan de kleding en de houding die ze hebben. Ik vond het ook heel raar ofja apart toen ik een keer naar beneden liep naar de receptie, ik kwam toen een keukenmedewerker tegen met een dienblad vol met warme koffie kopjes. Maar hij stopte en zette het dienblad op de grond toen ik passeerde. Hij wachtte net zo lang tot dat ik voorbij gelopen was en toen pas liep hij verder met zijn dienblad. Blijkbaar is dit heel normaal in de Nepalese cultuur dat de lagere kast aanzien moet geven aan een hogere kast en dus overal voorrang moet geven. Heel apart om dit mee te maken want in mijn ogen is iedereen gelijk met dezelfde rechten en is er geen verschil.

Ik hoop dat je vraag zo een beetje beantwoord is hahah