Week 7 + trip buiten Kathmandu Valley - Bandipur

20 april 2019 - Patan, Nepal

Week van maandag 8 April 2019

Yes, deze hele week mag ik weer field surveys gaan doen in de community en ik heb er enorm veel zin in! Iedere dag werd ik netjes rond 10 uur weg gebracht door NSET-driver naar Chobhar. Vaak moest ik wachten op Sushma want hier gaat niet alles op tijd zoals in Nederland, maar goed dat is nu hier eenmaal de cultuur. Gelukkig gaan de surveys steeds beter en de samenwerking ook, maar lopen soms nog wel tegen wat problemen aan. Voor Sushma is het soms erg lastig om de vragen te stellen aan oudere mensen want vaak hebben zij geen educatie gehad en weten bijna tot niets over aardbevingen. Uiteindelijk komen we er wel uit, maar het duurt gewoon een stuk langer. Soms voelde we de tijdsdruk want we moesten ieder dag minimaal 10 surveys doen en als dan één survey lang duurde werd de druk als maar hoger. Gelukkig is dat allemaal wel goed gekomen en heb ik ook echt genoten van de tijd in het veld. We hebben één dag slecht weer gehad dus  toen was het overal lekker modderig dus had ik voor de zekerheid m'n bergschoenen aangetrokken. Wat natuurlijk aan de ene kant slim is maar erg onhandig want als je een huis binnen wil gaan moet je je schoenen uitdoen, dus heb heel vaak m'n schoenen opnieuw aan en uit moeten doen haha. Verder heb ik weer nieuwe interessante verhalen gehoord en verbaasd het me iedere keer weer als je vraagt wat is de oorzaak van aardbevingen dat ze zeggen door God, overpopulatie of door klimaat verandering. Ik begrijp nu wel beter waarom sommige mensen geen trainingen of andere preparedness measures hebben genomen. Deze mensen hebben hele andere prioriteiten. Ze nemen namelijk liever geen dag vrij van werk (om trainingen dan bij te kunnen wonen) omdat ze anders niet genoeg inkomen hebben om hun familie te onderhouden. De aardbeving heeft er namelijk voor gezorgd dat de financiële status van de mensen flink achteruit is gegaan, veel geld is besteed aan hun tijdelijk verblijf (shelter) of de reconstructie van hun huis en hun eerste levensbehoeften zoals eten. Andere redenen om geen preparedness measures te nemen was doordat hun huis niet echt beschadigd was en alleen maar wat kleine scheurtjes had en het dus niet nodig vonden om dan meaures te nemen en hun geld daaraan te verspillen. 

Een nieuwe ontdekking was dat Sushma echt in een kleine wereld leeft want ze kende bijna niemand in het dorp behalve haar familieleden en haar buren, maar voor de rest kent ze niemand en zelfs niet mee gesproken, ook al wonen ze misschien 20 meter verder op. Dus door deze survey leerde ze ook nieuwe mensen kennen. Een andere ontdekking was dat de noodhulp van organisaties niet iedereen bereikte van het dorp. Het meest getroffen deel van de community had veel public support gekregen van lokale organisaties, overheid en andere internationale organisaties. Maar er was ook een klein deel in de community die bijna tot niets hadden gekregen. Dit kwam vooral doordat de meeste huizen in dat deel van de community overeind waren gebleven en dat misschien 1 of 2 huizen helemaal collapsed waren. Maar de mensen die de public support ontvingen waren over het algemeen wel tevreden. Alhoewel er ook mensen bij waren die ontevreden waren omdat zij niets hadden gekregen dus oneerlijk verdeeld ook al hadden ze zelf bijna tot geen schade. Ik kan nog veel meer vertellen, over de verschillende perspectieve en interessante verhalen die ik heb gehoord, maar voor nu is het denk ik wel weer genoeg haha. Deze hele week ging echt heel snel voorbij en komt vooral denk ik door het feit dat ik het echt leuk vond om te doen.

Ik had eigenlijk een hike gepland voor dit weekend, maar omdat het weer niet goed (niet helder genoeg om vanaf de top van de berg iets te kunnen zien) was hadden we besloten om dit een andere keer te doen. Dus toen dacht ik…..hmmm…..wat ga ik nu dan doen dit weekend want het was last-minute??? Die zelfde avond (vrijdag) werd ik onverwachts opgebeld door Bineeta (ken ik van China trip) en vroeg of ik misschien zin had om mee te gaan naar Bandipur – ligt buiten Kathmandu Valley. Ze ging samen met haar man en 2 vrienden (net 1 maand getrouwd) en haar nichtje dus hadden ze nog 1 plaatsje over voor mij haha. Ik moest er nog eventjes over nadenken, maar had al vrij snel besloten om te gaan want het is een unieke kans om buiten de Valley te gaan en nieuwe mensen te ontmoeten.

Dus zodoende, ik had niet zo heel goed geslapen want ik was toch wel een beetje zenuwachtig en had totaal geen idee wat ik ervan moest gaan verwachten. Ik had ’s avonds al wat spullen gepakt dus hoefde ik alleen nog maar wat dingetjes aan toe te voegen. Ik had ook nog voor de zekerheid een lunch pakketje gemaakt voor het geval dat. Rond half 7 pakte ik de taxi naar Baba Oil Gas Station, daar komen alle toeristen bussen om naar plaatsen buiten Kathmandu Valley te gaan. Bineeta vertelde mij dat de taxi ongeveer 300 NRS zou kosten dus voor die prijs ging ik, alleen de taxi chauffeur was daar niet echt mee eens en werd zelfs echt boos. Gelukkig was het nichtje van Bineeta ook gearriveerd en had ze me geholpen, uiteindelijk 350 NRS betaald ipv 500. De bus zou eigenlijk rond 7 uur komen maar omdat het zo druk was op de weg waren ze er rond half 8 (hun waren op een andere bushalte al ingestapt). Normaal is het op zaterdag nooit echt druk op de weg maar omdat zondag een nationale feestdag is namelijk Nepal Nieuwjaar heeft iedereen een lang weekend. En waren wij niet de enige die van plan waren om uit de Valley te gaan. Gelukkig was het een comfortabele bus en hadden we 2 pauzes. De lunch smaakte erg goed, ook al had ik geen idee of het te vertrouwen was, maar dacht dan kom ik daar vanzelf wel achter haha.

Wauw wat was het mooi zeg! Ik keek m’n ogen uit – zo’n mooie omgeving maar ook het rijd gedrag van het verkeer wat best gevaarlijk was soms. Normaal is het een reistijd van 4,5 uur inclusief pauzes, maar het was zo druk dat we er 7 uur over deden. Ik merkte onderweg al meteen dat het weer heel anders is dan in Kathmandu en de luchtvochtigheid lag een stuk hoger. Het laatste stukje moesten we met een auto omhoog dus lekker met z’n 5 achterin gepropt haha. Eenmaal boven op de berg aangekomen hadden we een mooi uitzicht en het dorpje zag er heel mooi en gezellig uit. Ik natuurlijk weer veel foto’s gemaakt maar werd op een gegeven moment aangetikt door een Nederlands sprekende vrouw. Het was Jeannette, ik wist dat ze ook in Bandipur was, maar dat we elkaar tegen zouden komen had ik niet verwacht, dus dat was extra leuk! Aangekomen bij onze accommodatie Bandipur Mountain Resort kregen we een welkomstdrankje en wat uitleg en werden we naar onze kamers begeleid. Ik deelde mijn kamer met het nichtje van Bineeta, was wel gezellig alleen snurkte ze wel heel erg haha. We hadden ons zelf wat opgefrist en toen zijn we de omgeving gaan verkennen, echt heel mooi en natuurlijk werden er weer veel foto’s gemaakt. We hadden lekker gegeten en ’s avonds was er nog een straat festival in het teken van het nieuwe jaar. Er traden allerlei mensen op die aan het dansen of zingen waren of iets anders, maar alles was mogelijk. Erg leuk om te zien en er hing een leuke en gezellige sfeer. Helaas viel de stroom erg vaak uit en besloten we op een gegeven moment terug te gaan naar ons resort. Dit was uiteindelijk een goed plan want niet veel later begon het mega hard te regenen en te onweren. Daar hadden we in het restaurant nog wat gegeten en omdat de 2 vrienden pas net getrouwd waren was hun kamer mooi versierd en stond er wijn met een lekker taart klaar. Dus ook dat hadden we nog gegeten, voorlopig geen honger meer haha.

Het plan was eigenlijk om zondag ochtend naar de grotten te gaan, maar dit ging helaas niet door. Omdat het nieuwjaar was moesten we reserveren voor de toeristenbus en de laatste tijd was 9:30 in de ochtend of we moesten riskeren dat we misschien helemaal geen bus terug hadden. Dat vond ik wel erg jammer want had graag nog veel meer willen zien van het dorpje, maarjaa het is niet anders. Gelukkig ging de terugreis wel volgens plan en deden we er 4,5 uur over. Rond kwart voor 3 was ik weer op m’n kamer, en had ik m’n tassen gedropt en ben ik op pad gegaan want er was van alles te doen bij mij in de buurt. In Labim Mall waren allerlei actie helden te zien van een bekende serie dus was een beetje hysterisch allemaal, maar erg leuk om te zien. Verderop was er een International Tradefair en was het nu juist voor toeristen gratis entree. Het was erg leuk om de verschillende kleine kraampjes te bezoeken. De producten waren erg verschillend van kleding, sieraden, geloofsbeeldjes, eten, nieuwste kook gereedschap tot aan meubels - alles was wel te vinden en het kwam ook nog eens uit verschillende landen; India, Bangladesh, China en Pakistan. Daarna ben ik weer terug gegaan en dat was maar goed ook, want nog geen 5 minuten binnen, begon het te stort regenen.

Het was me weer een ervaring dit weekend! Ik heb er van genoten ondanks dat het maar zo’n kort tripje was.

Liefs Nady

Foto’s

5 Reacties

  1. Pia:
    20 april 2019
    Leuk Nady, dat je vrienden je zo spontaan uitnodigen om mee te gaan! WEER een ervaring rijker! Geniet ervan, groetjes Pia 🌸
  2. Will:
    20 april 2019
    Top weekend gehad zo te lezen👍👍👍
  3. Anja Van Gaal:
    21 april 2019
    Zo fijn dat ze allemaal aan jou denken zeg.
    Weer ervaring rijker
  4. Elly:
    21 april 2019
    Ik lees in je verhaal toch weer veel haha momenten. Leuk om te lezen.
    groetjes papa
  5. Linda:
    24 april 2019
    Wat leuk om te lezen! Echt heel gaaf wat je daar allemaal meemaakt